ตตฺถิมา อุทฺทานคาถา

อวิชฺชาย นิวุโต โลโก, จิตฺตํ สํโยชนมฺปิ;

สา ปจฺฉินฺนภวตณฺหา, ทฺเวมา เจว วิมุตฺติโยฯ

กุมฺภูปมํ กายมิมํ, ยํ น ตุมฺหากํ ตํ ปชห [ชหา (ปี. ก.)];

เย เกจิ โสกปริเทวา, ติมฺพรุโก จ สยํกตํฯ

ทุกฺขํ ทิฏฺฐิ จ อุปฺปนฺนํ, ยญฺจ โคปาลโกปมํ;

สติ กายคตา มาหุ, สมโถ จ วิปสฺสนาฯ

อาสา ปิหา จ อภินนฺทนา จ, จตุนฺนมนนุโพธนา;

ยานิ โสตานิ โลกสฺมิํ, ทฬฺหํ เนมิยานากาโรฯ

ยํ นิสฺสิตสฺส จลิตํ, อนุปฏฺฐิตกายคตาสติ;

สยํ กเตน สจฺเจน, วิมุตฺตายตเนหิ จฯ

เปฏโกปเทเส มหากจฺจายเนน ภาสิเต ปฐมภูมิ อริยสจฺจปฺปกาสนา นาตํ ชีวตา ภควตา มาทิเสน สมุทฺทเนน ตถาคเตนาติฯ